A PRIMEIRA INTERNACIONAL

A PRIMEIRA INTERNACIONAL SOCIALISTA


A Primeira Internacional, foi a primeira organización internacinal de traballadores. Esta fundouse no ano 1864 en Londres.

Os seus fins eran a organización política do proletariado en Europa e o resto do mundo para extender internacionalmente a loita contra o capitalismo. Destacan dous personaxes moi importantes: Karl Marx e Engels.

Esta é unha organización que unía a sindicatos de diversos países, na súa maioría socialistas e anarcosindicalistas.

A letra da Primeira Internacional que é unha canción salientable, di o seguinte:


Arriba, parias de la Tierra.
En pie, famélica legión.
Atruena la razón en marcha,
es el fin de la opresión.

Del pasado hay que hacer añicos,
legión esclava en pie a vencer,
el mundo va a cambiar de base,
los nada de hoy todo han de ser.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la internacional.
(bis)

Ni en dioses, reyes ni tribunos,
está el supremo salvador.
Nosotros mismos realicemos
el esfuerzo redentor.

Para hacer que el tirano caiga
y el mundo siervo liberar,
soplemos la potente fragua
que el hombre libre ha de forjar.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la internacional.
(bis)

La ley nos burla y el Estado
oprime y sangra al productor.
Nos da derechos irrisorios,
no hay deberes del señor.

Basta ya de tutela odiosa,
que la igualdad ley ha de ser,
no más deberes sin derechos,
ningún derecho sin deber.

Agrupémonos todos,
en la lucha final.
El género humano
es la internacional.
(bis)



Aquí podemos ver unha imaxe que destaca en relación co tema da Internacional, onde podemos observar a mensaxe que intentan transmitir os obreiros co lema: “contra estado y capitalismo”. Pódese pensar que era un cartel de ideología anarquista pola loita conta o estado, loita que os socialistas non compartían.

Entre os Marxistas e os anarquistas había claras diferencias;os Marxistas,eran partidarios de que os obreiros pudiesen formar partidos políticos,presentarse ás elección e acceder ao poder,os anarquistas, en cambio,eran partidarios dun sindicalismo revolucionario que promovese a folga xeral para favorecer a revolución.


Dadas as diferencias entre os socialistas e os anarquistas a Primeira Internacional fracasou e ata 1889 non asistiremos á fundación dunha Segunda Internaciona,que intentou recuperar o internacionalismo obreiro.

Silvia Pérez Gómez.

Karl Marx

Karl Heinrich Marx, naceu en Tréveris o 5 de maio de 1818 e falecido en Londres o 14 de marzo de 1883, foi un economista e pensador alemán, que viviu boa parte da súa vida en Inglaterra e que deu orixe ao marxismo, teoría filosófico-económica que tivo unha ampla vixencia no século XX. Tamen foi o que formulou o socilismo, por eso tamen recibe o nome de marsismo. Marx propon unha revolución que fose capaz de cambiar o sistema producido para crear unha sociedade sen clase, nas que todos tivesen, as mesmas necesidades, na que a propiedade dos medios de produción fose a mesma.
Marx defendeu a intervención de organizacións e partidos obreiros e na loita politica. Isto deu orixe os partidos socialistas.
Karl Marx foi un dos pensadores máis influentes da Historia e figura clave na análise da historia, a sociedade, a política e a economía. O seu pensamento prolóngase cara moitas décadas máis tarde a partir da súa morte, sendo chave para entender os procesos sociais e políticos que percorren o século XX e converténdose no padre ideolóxico do comunismo.
Marx é testemuña da primeira gran crise do capitalismo (década dos anos 30 do século XIX) e do período revolucionario de 1848. Estas dúas vivencias serven como pretexto para a análise teórica inserida na súa obra, na que desenvolve unha teoría económica capaz de aportar explicacións ás mesmas, pero á vez de interpelar as clases populares a participar nela activamente para producir un cambio revolucionario. Unha teoría revolucionaria que, se ben parte da análise da situación do seu tempo, non se circunscribe a este, senón que, mediante as teorías do materialismo histórico e dialéctico serve para analizar, interpretar e incidir nas condicións socioeconómicas de cada momento histórico.



Lucia Fernandez Vilarin

Libro ccss

FRIEDRICH ENGELS

Federich Engels foi moi importante para a aparición do socialismo. Naceu no ano 1820 en Barmen, Renania e morre no ano 1895 en Londres .Naceu nunha familia acomodada e relixiosa, o seu paso pola universidades nos anos 1841-1842 en Berlin, fixolle interesarse polos movementos revolucionarios da época.Relacionouse con Heinrich Heine e o filósofo Georg Wilhelm Friedrich Hegel. En 1839 empezou a escribir artículos literarios e filosóficos pra distintas revistas e publicacións. A partir dos anos 1842 e hasta os anos 1844 foise a traballar na empresa da familia relacionada co sector téxtil en Mánchester. Gracias a esto coñeceu as precarias formas de vida e de traballo. Todo o que aprendeu recolleuno na obra "La situación de la clase obrera en Inglaterra" (1845). En 1844 entablou amistade con Marx e colaboraron nas obras "La Sagrada Familia" (1844), "La ideología alemana" (1844-46) y el "Manifiesto Comunista" (1848).
Engels creou unha grande influencia sobre Mars, acercouno o movemento obreiro inglés. Axudoulle a Marx económicamente e incluso publicou o dous libros trala morte do seu amigo.

Todas estas obras axudaron a literatura comunista posterior e aforxar a ideoloxia comunista.







fontes: http://www.biografiasyvidas.com/biografia/e/engels.htm

Microsoft encarta 2007





Laura Vallejo Castro

O MOVEMENTO OBREIRO

O termo proletariado é utilizado para designar á clase máis baixa da época contemporánea, que no sistema capitalista, vese na obriga de vender a súa forza de traballo á burguesía empresarial. As súas condicións de vida eran moi malas, os traballadores tiñan longas xornadas, un salario mínimo e pdían ser despedidos sen ningún tipo de explicación.

Nas fábricas traballaban homes, mulleres e nenos, e era habitual que éstes últimos cobraran menos e estiveran sobreexplotados.

O proletariado do século XIX se concentraba nas cidades, onde se atopaba a industria. A concienciación da súa mala situación levou aos obreiros á protesta e ás reivindicacións, pero tamén á desesperación. acabando moitos no alcoholismo, no xogo ou na delincuencia. Os primeiros movementos de masas orixináronse en Inglaterra, protagonizando escenas de destrucción das máquinas (Ludismo), ou creando asociacións de carácter sindical.

Son as chamadas sociedades de axuda ou de socorro mutuo. Estaban integradas por artesáns que traballaban baixo o domestic system, unha industrie rural que conxugaba o traballo agrícola coa manufactura caseira de textiles, que non se desenvolvía nas fábricas.

O seu obxectivo era a unión de obreiros para conseguir melloras salariais e laborais.

A finais de século foron ilegalizados e tiveron que exercer as súas actividades de forma clandestina. A pesar dos éxitos obtidos polas organizacións sindicais, um amplo sector da clase obreira convéncese que a maneira de acabar co capitalismo era a loita política.

Para iso empeza a organizarse en partidos políticos, que recolleron no seu seo dende as tendencias máis moderadas ata as máis radicais. A finais do século XIX xurden as Internacionais obreiras, defendían que era necesario esforzarse ao máximo para derrotar á burguesía.

Sebastián Gómez Queipo