María Soliña, nace en 1601 en Cangas do Morrazo e morre en 1680 na mesma vila. Foi unha muller condenada polo tribunal inquisitorial acusada de practicar bruxería. Trala súa morte, símbolo freira coñecido do sufrimento do pobo.
María Soliña
Polos caminos de Cangas
xemía a voz do vento;
¡Ai, quedaches Soliña qué,
María Soliña!
Nos areal de Cangas,
Muros de noite erguían a:
¡Ai, quedaches Soliña qué,
María Soliña!
As ondas do mar de Cangas
acedas traguían ECOS:
¡Ai, quedaches Soliña qué,
María Soliña! ..
Cangas Como gueivotas sobre
Soños de tecían medo:
¡Ai, quedaches Soliña qué,
María Soliña!
Baixo os tellados de Cangas
anda un terror de auga fría:
¡Ai, quedaches Soliña qué,
María Soliña!
Letra: Celso Emilio Ferreiro
Laura Castro Vallejo, Diego González Fernández, Sebas Gómez Queipo, Lucia Fernández Vilarín e Silvia Pérez Gómez
No hay comentarios:
Publicar un comentario