A TOMA DA BASTILLA

A toma da Bastilla produciuse en París no 1789, concretamente o 14 de Xullo. Supuxo o fin do Antigo Réxime e o inicio da Revolución Francesa. Foi un símbolo do Despotismo da Monarquía Francesa.
Os detonantes da guerra deronse pola destitución de Necker, este era o encargado das finanzas da Monarquía Francesa, este protexia o 3º Estado. Trala xegada da noticia do reemplazo as rúas de París, comenzan a producirse revoltas que comenzan o 12 de Xullo e teñen lugar ata o dia 14, momento no que se produce a toma da Bastilla. A toma da Bastilla produciuse para obter armas e polvora pa formar un Golpe de Estado ainda que non se produciu.
O día 14 case un millar de persoas rodearon a Bastilla. A toma produciuse en diferentes partes:

10:00 - O pobo pediu a retirada dos cañóns e entrega de armas e 13.600 kg de pólvora.

10:00 - Dous representates do pobo entran pacíficamente na fortaleza para dialogar cos dierectivos pero non obteñen resultados.

11:30 - Intentase outra negociación mentras a masa de persoas alí retidas se ia desesperando.

13:30 - A gran cantidade de persoas entra dentro do patio facendo que se empezaran a disparar sobre a masa de xente, ainda que houbo algúns falecidos o fogo detívose.

14:00 - Ten de novo outra reunión sin éxito.

15:00 - Neste momento empeza o fogo cruzado, o bando que comenzou primeiro non se sabe cal foi.
15:30 - Producese a primeira toma de armas da fortaleza.

17:00 - Por último a esta hora finaliza o fogo, prodúcese a toma das armas e a pólvora.

Lunay, o director da Bastilla foi apuñalado e o resto de rexedores foron protexidos pola Guardia Francesa. Despois dos enfrentamentos e as revelións entre París e Versalles, Necker regresou a París triunfante poste que se sellou a unidadede todos os cidadáns franceses.

Laura V. e Sebastián G.

Felipe V e Fernando VI

FELIPE V E FERNANDO VI


FELIPE V DE ESPAÑA. (1683-1746)
Foi rei de España .Era o neto de Luís XVI de Francia e fillo do segundo delfín de Francia; luís e de Maria Ana de Baviera,
Heredeiro de Carlos II, Felipe V chegou a España no 1701, xurou as constitucións de Aragón en Zaragoza e as de Cataluña en Barcelona e casou con María Luisa de Saboya.

Cando estallou a guerra de sucesións en España, iniciada por o archiduque Carlos de Austria, comezou unha gran contenda que acabaría co enfrontamento entre as coroas de Aragón e Castela. Os tratados de Utrecht e Rastad constataron o desmembramento do imperio europeo de España; Felipe V cedeu ao imperio os Países Baixos españoles, o Milanesado Nápoles, os presidios de Toscaza e Cerdeña Sicilia ao duque de Saboya, a colonia de sacramento a Portugal e a Gran Bretaña, Gibraltar e Menoría.

Tras a Marte da Saa esposa Felipe V caso use con Isabel de Farnesio que xogou un papel importante na política exterior, intentando obter tronos para os seus fillos. Cando morreu o seu fillo, Felipe V comezou a sufrir transtornos e a sufrir ataques de loucura, enton foi a reina quen realmente exerceu o poder. En 1733 Nápoles, Sicilia e outros lugares a cambio do apoio español nas guerras de Sucesión de Polonia e Austria este feito,sumiu ao país nunca profunda decadencia económica..Tras a intervención de ministros extranxeiros foron Patiño,Campillo e Ensenada quenes restableceron a orden na nació.

-FERNANDO VI DE ESPAÑA (1713-1759)

Reinou no século XVIII, era fillo de Felipe V e de María Luisa de Saboya,casouse con Bárbara de Braganza e padeceron os dous transtornos mentais.Cando se firmou a paz de Aquistán

impuxo unha política interior de neutralidade.Fixo grandes esforzos por sair da caótica situación que vivía España sen chegar a conseguir nada. Á morte da sua esposa volveuse tolo e morreu tan só un ano máis tarde.

Silvia Pérez Gómez

Xoana, a tola

Xoana a Tola nace no 1479 en Toledo e falece en 1555 en Valladoliz. Filla de Fernando o Católico e a raiña de Castela, Isabel a Católica. Foi casada un pricipe extranxeiro por fins diplomáticos. Logo Xoana divorciouse e casouse de novo con Felipe de Habsburgo " o fermoso", deste amor surxiu un fillo pero Felipe revelouse como un home incorrexible e mostrou continuas infedelidades o que supuxo diversos ataques de celos a Xoana que acabou por tolear, por eso lle chaman "xoana a tola". De novo Xoana retornou a Castela no 1503 e foi nomeada como heredeira de Castela dado que os seus irmans foron morrendo. Isto provocou os celos de Felipe "o fermoso" este viaxou e forzou o pai de Xona (Fernando) a que abandonara o trono trala morte da sua muller, esta non acedeu polo que dividiron o poder de Castela entre os tres (Fernando, "o Fermoso" e o pai de Xoana). Entre os dous homes de Xoana fixeron que o pai dela avandoara a coroa. Logo morreu Fernando o home de Xoana en extrañas circustancias, isto fixo que Xoana rematara por tolear. Declaran que Xoana esta incapacitada pa gobernar e queda como heredeiro Carlos de Gante, fillo

Silvia Pérez Gómez, Laura Vallejo e Diego González Fernández

María Soliña

María Soliña, nace en 1601 en Cangas do Morrazo e morre en 1680 na mesma vila. Foi unha muller condenada polo tribunal inquisitorial acusada de practicar bruxería. Trala súa morte, símbolo freira coñecido do sufrimento do pobo.

María Soliña

Polos caminos de Cangas

xemía a voz do vento;

¡Ai, quedaches Soliña qué,

María Soliña!

Nos areal de Cangas,

Muros de noite erguían a:

¡Ai, quedaches Soliña qué,

María Soliña!

As ondas do mar de Cangas

acedas traguían ECOS:

¡Ai, quedaches Soliña qué,

María Soliña! ..

Cangas Como gueivotas sobre

Soños de tecían medo:

¡Ai, quedaches Soliña qué,

María Soliña!

Baixo os tellados de Cangas

anda un terror de auga fría:

¡Ai, quedaches Soliña qué,

María Soliña!

Letra: Celso Emilio Ferreiro

http://www.youtube.com/watch?v=zERy9Mt8Jgo

Laura Castro Vallejo, Diego González Fernández, Sebas Gómez Queipo, Lucia Fernández Vilarín e Silvia Pérez Gómez

CAZA DE BRUXAS A PARTIR DA CONTRARREFORMA

Antes do concilio de Trento, nos países católicos, a xente desviábase das crenzas das doutinas da igrexa e os fieis crían noutro tipo de cousas, apartándose da ortodoxia relixiosa,e recurrian a personaxes como os bruxos e as bruxas.
A partir do concilio de Trento empezouse a perseguir aos que practicaban este tipo de rituales que consistían na adoración á natureza no canto de adorar a Deus, e empezouse a identificar asos bruxos como adoradores do demo.
Nesta época, comezouse a facer unha caza de bruxas para acabar coa sua existencia, isto, tivo como consecuencia que se castigara non só as bruxas senón tamén as persoas próximas a elas ou mesmo a algunhas outras que sen ter nada que ver eran acusadas por terceiras persoas simplemente por disputas persoais.

Silvia Pérez Gómez