O canal de Panamá é un canal interoceánico que comunica o Atlántico e o Pacífico. Construiuse entre os anos 1904 e 1914. As características máis salientables é a sua lonxitude de 79´6 km, o seu uso permite acortar a distacia da travesía 8.000 millas, entre unha costa e outra de EEUU, e unhas 3.000 millas entre Norteamérica e Sudamérica e unhas 2.000 millas entre Europa e o este de Australia e o este de Ásia. Este canal permite o paso 14.000 barcos ao ano que representa aproximadamente o 5% do comercio mundial. O canal de Panamá leva 80 anos aberto oficialmente.Historia do canal de Panamá: O proxecto de apertura de unha via nabegable que conectara ambos océanos foi estudada polas españois no tempo do dominio no país panameño. Sen embargo, as dificultades técnicas fixeron abandoar o proxecto, que rexurdiu no siglo XIX. Tras un intento fallido de Francia en 1878, Colombia rexeitou a construcción por parte de EEUU. Washintong apoiou a independencia de Panamá e firmouse o tratado de Hay-Bunaw-Varilla (1903) que concedia a construción e mantemento do canal.
O 15 de Agosto de 1914, un estadounidense cruzou o canal en dez horas e o 18 de xullo de 1920 foi oficialmente aberto ao tráfico.
Cabe destacar que no canal de Panamá atopámonos con esclusas, estas eran unhos recintos de obra, con portas de entrada e saida, que se construen nos canais de navegación para que os barcos poidan pasar de un tramo a outro de diferente nivel.
Fontes: enciclopedia ESPASA; libro de texto: Historia e Ciencias Sociais (ANAYA) , elpais.com, 3 de setembro de 2007
